Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Υπό έκδοση...

Με χαρά σας ανακοινώνω πως το νέο μου βιβλίο είναι υπό έκδοση από τις Εκδόσεις ¨Εξη.
Ευχαριστώ θερμά την κα Ισμήνη Λαμπροπούλου και τους καταπληκτικούς συνεργάτες για
τη στήριξη και το υπέροχο αποτέλεσμα που σύντομα θα είναι στα χέρια μας.

Τι γεύση έχει για σένα το ψέμα;

«Καπετάνιε μου τι γεύση έχει για σένα το ψέμα; Πικρή θα μου πεις... Μα σε καλό σου, για στάσου λίγο. Θαρρώ το ζυγιάζεις λάθος. Ψευτιά κι υποκρισία είναι οχιάς φαρμάκι. Κυλά ποτάμι στην ψυχή. Σ' αποτελειώνει.Στο ζητώ σα χάρη. Πάψε με τα λόγια και πάρτο από τα δικά μου χείλη» ζήτησε του άντρα της και το σύννεφο κρύφτηκε απορημένο. Τόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους να αγαπούν; 
(από το τερατάκι τσέπης του υπολογιστή μου, που όλο μεταμορφώνεται και το έχω λατρέψει πριν ακόμα καν τελειώσει...και η ιστορία γράφεται κάπου εκεί...)
26/10/14 Μ.Π.

Ζαχάρα σημαίνει...

Δουλεύοντας σε μια έρευνα ανακάλυψα πως το αγαπημένο μου ΄'Ζαχάρα'' είναι ένα γυναικεία αραβικό όνομα που σημαίνει το φως της αυγής.
Όταν κλειδώνουν τα κομμάτια του χθες, τελικά δείχνουν το αληθινό...

Ποιος φοβάται την αγάπη;

'-Ποιος φοβάται την αγάπη;τον ρώτησε.
-Τι είναι η αγάπη για να τη φοβηθώ; Ο μπαμπούλας των ψυχών;αποκρίθηκε το αγόρι με υπεροψία.
- Γενναίε μου... εύκολα γλιστρούν οι λέξεις από τα χείλη σου. 
Σε κοιτώ και βλέπω το χάος. Δεν ανήκω εκεί.
Πήρε το χέρι της και το οδήγησε στο στήθος του. Γαλήνια της ψιθύρισε"εκεί ζει ο πόλεμος, μείνε μακριά''
-Πώς θα μπορούσα; Ο έρωτας είναι μονόδρομος..."
Αφιερωμένο στις σιωπές. Αγαπημένες και μοναδικές.

Υστερόγραφο...

"Αγαπητό μου παρελθόν σταμάτα να μουρμουρίζεις παρασκηνιακά.
Με απαξιωτική εκτίμηση
Το μέλλον

Τα μάτια της ψυχής

-Πόσες φορές κοίταξες τον ουρανό σήμερα;
-Μία.Τι να σου κάνει κι ο έρμος;
-Τον είδες με τα μάτια της ψυχής σου; Ένιωσες μικρός; Ένιωσες δυνατός; Ένιωσες τυχερός που μπορείς να τον ανταμώνεις;"
Το αγόρι, που είχε γίνει πια άντρας δεν ήξερε τι να απαντήσει.
"Γιε μου, όταν θα έχω κλείσει τα μάτια, να τον κοιτάς εσύ για μένα και να μου στέλνεις χαιρετίσματα'' του είπε η κυρα-Καλλιόπη και τον φίλησε στο μέτωπο, όπως έκανε κάποτε. 
Σε κείνο το κάποτε το φιλί της, το μαξιλάρι, μια μπάλα κάτω από το στρώμα και τα όνειρά του είχαν σημασία.
Πού πήγαν; Γιατί τα έχασε; Γιατί άφησε να τα χάσει όλα αυτά που αγαπούσε;

9/10/14 Μ. Π

Καλό μήνα

"Τακ ...τακ'' ακούστηκε. Ή ''τικ τακ'' θα σας γελάσω.
Ποιος; ρώτησα τυλιγμένη στην κουβέρτα...Χουχούλιαζα γλυκά. Περίμενα τη ριμάδα τη σκέψη να βάλει ένα τέλος.
"Οκτώβρης. Ο μήνας σου. Κατάδικος σου.''
"Ααα εσύ..." απάντησα και η μνήμη έστησε γαϊτανάκι."...άντε πέρνα...''
Μήνας εγωιστής, άπλωσε την αρίδα του και με στρίμωξε στη γωνία με τα όνειρα.
Καλό μας μήνα...Καλό ξημέρωμα Οκτώβρη μου. Σε θέλω....
Μ.Π. 01/10/2014

''Θαλασσινή..."

'Ένας μασκαράς του ονείρου γίνηκε. Σου κόστισε σε ψυχή.
Μάτια μου υπολόγισε λάθος. Η δική του σιγουριά τον πρόδωσε.
Ξέρεις η αληθινή δύναμη είναι στο μυαλό και στην καρδιά.
Αυτό κοίτα να μη σου στερέψει ποτέ... 
Κοίτα τη φεγγαράδα της ζωής σου, με το κεφάλι πάντα ψηλά.
Η αξιοπρέπεια μπορεί να μην έχει τσέπη, αλλά κοστίζει ακριβά"
είπε η κυρά Καλλιόπη στη νυφάδα της. Γυναίκα ήταν κι αυτή. 
Το ποτήρι της προδοσίας είχε ακουμπήσει και τα δικά της χείλη.
Αφιερωμένο...στη Θαλασσινή μου!!
24/09/14 Μ.Π

Μια Κυριακή...

Ο ήλιος τρυπώνει από τις γρίλιες. Κατσαρόλες χτυπούν στην κουζίνα. Η μαμά σιγοτραγουδά...κι ο μπαμπάς πίνει το καφεδάκι του στο τραπέζι. Ακούει στο ραδιόφωνο την αθλητική του εκπομπή...
"Ο Πάοκ υποδέχεται τον Ολυμπιακό στην έδρα του..."
Το ταψί μπαίνει στον φούρνο κι αναστατώνει τα αυτιά και σύντομα τις μύτες όλων.
Ο πατέρας ονειρεύεται πως βάζει το γκολ της νίκης...
Η μητέρα σιροπιάζει τον μπακλαβά και μουρμουρίζει "μεσημέριασε και τα καμάρια μου ακόμα να ξυπνήσουν...άστα μωρέ να χορτάσουν ύπνο... μια ζωή στα βάσανα θα είναι μετά..."
Το πρόγραμμα στο ραδιόφωνο αλλάζει και μια αντρική φωνή τραγουδά " Γιωργης στου χουραφ θα παει...¨
Η αγκαλιά της μάνας ανοίγει, σε τυλίγει με κείνη τη γλύκα... Έφτιαχνε την Κυριακή, τρανή γιορτή...

Καλή μας Κυριακή!!
21/09/14 Μ.Π

το ''πρώτο'' κουδούνι

Προσμονή για το πρώτο κουδούνι της χρονιάς...
-Θα είναι αυστηρή η νέα μας κυρία;
-Σε ποιο θρανίο θα κάτσω;
-Θα γελάσει ο Κωστάκης μαζί μου;
- Η μαμά και ο μπαμπάς θα έχουν νεύρα και φέτος;
-Θα έρθει η μαμά στη γιορτή να με δει να λέω το ποίημα;
Στον κόσμο των παιδιών η καρδιά έχει τη μοναδική αξία.
Καλή δύναμη σε όλες και όλους!!

Θεατρίνος της ψυχής

'Στεκόταν μπροστά της,αλλά δεν μπορούσε να τον δει. Πώς μπορούσε αυτός να της μιλάει για αγάπη; Πώς μπορούσε αυτός να λέει πως το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο είναι η αγάπη; Να διαβάζει στα χείλη του την ψευτιά... γιατί αυτός ήταν που τη φθονούσε κάθε ώρα και λεπτό, ήταν αυτός που ζητούσε απεγνωσμένα να την εξαφανίσει... 
Γιατί τόσο μένος, αναρωτήθηκε η γυναίκα; Τα είχε καταφέρει καλύτερα με τον εαυτό της κι έπρεπε να πληρώσει το τίμημα.
"Έτσι είναι οι θεατρίνοι της ψυχής. Λένε ψέμματα στον ευατό τους για να αντέξουν την υποκρισία της ανυπαρξίας τους. Ο λίγος, πάντα λίγος θα είναι μάτια μου''
Μ.Π.  03/09/14