Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

ΟΤΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΟΣ...

"Μόνο τα κορμιά μίλησαν λίγες ώρες πριν. Οι ψυχές παρέμειναν βουβές, ευνουχισμένες. Σε μια πράξη ένωσης που ο καθένας πήρε τα δικά του. Μοιράστηκαν την επιθυμία και μετά ο άντρας έτρεξε βιαστικά στο ντουζ. Τον άκουσε να σκουντουφλάει στα ροζ σφουγγαράκια με τα κόκκινα σαπουνάκια σε σχήμα καρδιάς. Ξέχασε η Μπέτι πως τα είχε αφήσει στη μέση του ντουζ. Στο μικροσκοπικό της μπάνιο δεν υπήρχε άλλη θέση, παρά μοναχά εκεί στο κέντρο.
«Καλά ρε μωρό, τόσο χαμηλό είναι το ταβάνι; Λίγο πιο μεγάλο δεν μπορούσε να σου φτιάξει τη ντουζιέρα ο ηλίθιος ο εργολάβος!! Την τύχη μου εδώ μέσα!!! Θα πάω από σαπούνι!!» έλεγε τα δικά του και για τα σαπουνάκια ούτε κουβέντα, καθώς άφηνε το ζεστό νερό να τρέχει. Το δικό της νερό. Ήταν σίγουρη πως θα το είχε ξοδέψει όλο και αυτή θα πλενόταν με κρύο.
Αυτό πρέπει να σταματήσει. Τις επόμενες φορές θα έτρεχε πρώτη στο μπάνιο. Τελευταία φορά που έκανε αυτό το λάθος, σημείωσε στο τεφτέρι του μυαλού της.
Δε θέλει να θυμάται.
Τι αξία έχει μια ακόμα απάτη; Πού είναι το ξεχωριστό γεγονός; Έπαιξε μαζί της. «Τα λέμε μωρό» ήταν η τελευταία του κουβέντα καθώς είχε φορέσει βιαστικά τα ρούχα και το μπουφάν του. Τα μαλλιά του υγρά, ακόμα έσταζαν. Τόση βιασύνη…. Τον κατέταξε στα περιστεράκια. Όλα τα έκανε με ταχύτητα αστραπής."
Κάτι από τα παλιά, αλλά και τα νέα 14/02/14 Μ.Π
(ο άγιος του έρωτα παρακαλείται να προχωρήσει στο επόμενο ντουβάρι. σε αυτό τον περιμένει το δίκανο....)